Εβδομήντα έξι σύντομα ποιήματα νεωτεριστών Λατίνων ποιητών: του Κάτουλλου, της Σουλπικίας, του Μαρτιάλη και μερικά στιχουργήματα αγνώστων ποιητών που κάποια χαράκτηκαν στους τοίχους.
Κάτι που μοιάζει δικό μας!
Με τη συντομία τους οι συνθέσεις αυτές εκφράζουν συναισθήματα, ευαισθησίες και βιώματα απλά της καθημερινής ζωής αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύουν τρόπους και συμπεριφορές που δεν διαφέρουν τελικά από αυτές της εποχής μας.
Βέβαια, όσα παρουσιάζονται εδώ είναι μικρό μέρος από το πλούσιο έργο των δημιουργών τους, εκφρασμένο άλλοτε με εκλεπτυσμένο λόγο και άλλοτε με σκληρή ειρωνεία, ακόμη και προκλητικότητα.
Τίποτε δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα ή μήπως όχι;
Μήπως αυτοί οι στίχοι είναι και τωρινοί;